Przewiń do głównej treści
  1. Sanitarka/
  2. Notatki/

5. Szczegółowe badanie poszkodowanego

·333 słów·2 min
Tomasz Kossakowski
Autor
Tomasz Kossakowski
Spis treści
  • należy je wykonać w sytuacji, gdy poszkodowany znajduje się w bezpiecznym miejscu i nie są konieczne czynności resuscytacji krążeniowo-oddechowej
  • musi być ono przeprowadzone szybko, dokładnie, a jednocześnie delikatnie, aby nie sprawiać poszkodowanemu dodatkowego bólu
  • badanie należy wykonywać zgodnie z zasadą „patrz i wyczuj”
  • podczas badania należy obserwować twarz poszkodowanego
  • podczas badania poszukuje się zniekształceń i ran
  • gdy podczas badania stwierdzi się pogorszenie stanu ogólnego poszkodowanego, należy je przerwać i przystąpić do czynności ratujących życie

Etapy badania:
#

  1. Badanie głowy – należy przesunąć dwoma rękami po głowie w celu wykrycia obrzęków, ran, złamań oraz płynu mózgowo-rdzeniowego lub krwi.

  2. Badanie szyi – badanie trzeba rozpocząć od rozluźnienia odzieży (rozpiąć kołnierzyk, zdjąć naszyjnik itp.) Następnie dwoma rękami przesunąć po karku od podstawy czaszki do barków starając się wyczuć miejsca wrażliwe na dotyk – podejrzenie ran, złamań.

  3. Badanie obojczyków – sprawdzenie ich ciągłości, należy ocenić ich kształt i bolesność uciskową.

  4. Badanie barków – poprzez ucisnięcie w kierunku podłoża

  5. Badanie klatki piersiowej i żeber – badając dwoma rękami, naciskając pewne miejsca, należy wyczuć miejsca wrażliwe na dotyk/ucisk, ewentualnie zlokalizować plamy krwi.

  6. Badanie pleców i podłoża - w miarę możliwości sprawdzamy czy poszkodowany nie leży na jakichś przedmiotach, oraz przejeżdzamy rękawiczką po plecach i sprawdzamy obecność krwi.

  7. Badanie brzucha – w przypadku obecności bólu, obrzęku czy zasinienia lub gdy czujemy, że jest „deskowaty” należy podejrzewać występowanie obrażeń wewnętrznych, sprawdzamy naciskając w 4 wybranych miejscach (najlepiej w 4 miejscach leżących na końcach brzucha).

  8. Badanie miednicy – wykonujemy poprzez położenie rąk na obu talerzach biodrowych (po jednej na każdym) i docisnięcie do środka (tak jakbyśmy chcieli przybliżyc je do siebie), Zalecane jest również sprawdzenie kości łonowej.

  9. Badanie kończyn – każdą kończynę należy badać osobno. Trzeba sprawdzić swobodę ruchów, czy nie występują obrzęki, deformacje, bolesność uciskowa, nastawienia, zaburzenia ruchomości i czucia. Przytomnemu poszkodowanemu (bez widocznych obrażeń i urazów kręgosłupa) można zalecić wykonanie prostych czynności (np. Złącz nogi! Zegnij i wyprostuj palce.). Pamiętamy, aby sprawdzić ciągłość całej kończyny!

Znalezienie urazu nie zwalnia nas z obowiązku dokończenia badania!!!

Wyjątkami są urazy bezpośrednio zagrażające życiu.